تا نور قمر هست به سر، سایه سری هست            هر جا که علم رفته به بالا، خبری هست

هر جا که خط و خال و قد و قامت و ابروست            دنبال سرش چشم و نگاه و نظری هست

وقتی که تو را پور ابا الغـوث نوشتـند            یعنی که برای دل زهـرا ثمری هست

گـفـتند تو را کـاشف کـرب دل ارباب            با بودن تو از غم و غصه اثری هست؟

تا پشت و پناهش تویی قامت نکند خم            تا هست علمدار کنارش، کمری هست

یک لحـظه کـنار تو دل خیمه نلـرزید            عباس اگر هست، یـقـیـناً سپری هست